“Vrijwillig je ego loslaten voor de Europese vlag”

’s Middags hield Europa gelijke tred, maar na de eerste dag was het zonder meer duidelijk dat er ons een steile helling te wachten stond en dat er een klein wonder nodig was om de beker te behouden.
“Die avond veranderde mijn adrenaline in frustratie en woede. Ik wond er geen doekjes om en de spelers dachten: zo kennen we Suzann weer, een echte strijder!
Je wilt natuurlijk dat iedereen goed met elkaar opschiet. Maar de spelers verwachten ook dat ik dezelfde ben als toen ik in hun schoenen stond en de Solheim Cup probeerde te winnen. Wat ze in mij willen zien is de echte wedstrijdpassie.
Ik wil het liefst correct en aardig zijn, maar ik moet er ook alles aan doen om te winnen, en dat is een hele evenwichtsoefening.”

Het is ‘game-face on’ vanaf het begin. Iedereen moet ervoor gaan vanaf de allereerste slag.

Bij elke ronde haalde Europa de achterstand beetje bij beetje in en net voor het beslissende enkelspel op zondag stond het gelijk.
De Zweedse Caroline Hedwall, een verrassende keuze, keerde het tij en won haar wedstrijd en enkele minuten later putte de Spaanse Carlota Ciganda voor een thuispubliek de bal in de hole, waardoor de wedstrijd onbeslist eindigde en Europa de beker kon behouden.
“Hedwall was voor veel buitenstaanders een rare zet van de captain, maar wie haar kent, weet wat ze in petto heeft. Haar mentaliteit is top, dat wist ik. Ze leeft echt voor de Solheim Cup en is zo iemand die het best presteert wanneer het er het meest toe doet. Dit is het type speler dat je in je team wilt.”

Maar er waren meer verklaringen voor de keuze voor Hedwall, die slechts twee van vijf mogelijke ronden speelde.
“Voor het team was dit niets ongewoons, maar het leek vermoedelijk wat vreemd als je niet wist dat ze pas zaterdagmiddag de eerste keer speelde. Caroline begreep wat er op het spel stond en had er geen moeite mee.
Een speler die zich in die tactische keuze kon vinden, was precies wat we nodig hadden als team. Er spelen dus heel wat factoren mee.”

Waar let je het meest op bij het samenstellen van je team?
“Ik kijk natuurlijk naar de vorm, maar als een speler niet helemaal lekker speelt, kijk ik naar de mentale instelling. Het is uiterst belangrijk dat je jezelf naar een hoger niveau kunt tillen wanneer de druk het grootst is.
Dit jaar in de VS is het zelfs belangrijker dan ooit. De druk is daar vaak nog hoger en er komen ook meer toeschouwers. We hebben dus spelers nodig die sterk in hun schoenen staan.
Verstandhouding, instelling en onderlinge relaties tellen ook mee. De spelers zeggen het zelf. Ze willen teamgenoten die hun ego los kunnen laten voor de Europese vlag.”

Wat is dit jaar de grootste uitdaging?
“De marges zijn ongelooflijk klein. Drie intensieve dagen lang wordt er veel gegolfd en dan valt de beslissing met één putt. De laatste jaren waren de marges in ons voordeel, maar we moeten niet denken dat zoiets vanzelf spreekt wanneer we er op vrijdagochtend aan beginnen.
Het is ‘game-face on’ vanaf het begin. Iedereen moet ervoor gaan vanaf de allereerste slag. Op Finca was daar een wake-up call voor nodig. Die luxe hebben we niet in de VS.”

De beslissing is gevallen.

Dit is het Solheim Cup-team van Suzann Pettersen:

En dit is het Amerikaanse team, geleid door Stacy Lewis:

1. Nelly Korda
2. Lilia Vu
3. Lauren Coughlin
4. Ally Ewing
5. Allisen Corpuz
6. Andrea Lee
7. Rose Zhang
8. Alison Lee
9. Megan Khang
10. Jennifer Kupcho (Keuze van de captain)
11. Sarah Schmelzer (Keuze van de captain)
12. Lexi Thompson (Keuze van de captain)