Royal Portrush: de weg terug naar de top

Toen Rory McIlroy van start ging in de British Open van 2019, was er de hoop dat de buren hun meningsverschillen achter zich konden laten en samen konden komen om de nummer één van de wereld van het land naar een nieuwe titel te schreeuwen.

Het was 68 jaar geleden dat Noord-Ierland voor het laatst gastheer was van de oudste golfcompetitie. 68 jaar die werden gekenmerkt door conflicten, geweld en onrust. Het eindigde echter met een gemiste qualifying cut en tranen voor McIlroy. Nu keert hij terug, zij het als een recente Masters-winnaar – maar het doel is hetzelfde.

Vandaag, meer dan 20 jaar na het Goede Vrijdagakkoord, lopen de hoge muren nog steeds door Belfast. Als een litteken dat maar niet wil helen, verdelen ze de inwoners van de stad op basis van religie. De Troubles vonden plaats in Noord-Ierland van eind jaren 1960 tot 1998, toen er eindelijk vrede werd gesloten. Het was een bloedig conflict tussen rooms-katholieke nationalisten en de overwegend protestantse unionisten die nog steeds willen dat Noord-Ierland deel blijft uitmaken van het Verenigd Koninkrijk.

De ambitie van de terugkeer van de British Open naar Royal Portrush in 2019 was om de lokale held Rory McIlroy te gebruiken om mensen samen te brengen na tientallen jaren van conflict. Maar in plaats van een Noord-Ierse overwinning werd het een Ierse.

Een paar dagen nadat McIlroy de kwalificatie cut miste en Portrush verliet, hief zijn maat Shane Lowry de oudste trofee van golf naar de regenachtige hemel. Het evenement kan nog steeds als een succes worden beschouwd.

McIlroy brengt hulde aan de clubmanager

Het organiseren van The Open is een enorme taak, die logistieke steun en een enorme inspanning van de hele gemeenschap vereist. Dat Portrush weer in de schijnwerpers kwam te staan, ging dan ook om veel meer dan alleen briljant spel van lokale helden. McIlroy noemt Wilma Erskine, de eerste vrouwelijke clubmanager van Royal Portrush, het brein achter de terugkeer van het evenement naar Noord-Ierland.

Ze wil zelf niet met de eer strijken, maar zegt in een interview met ESPN:
“De Troubles leidden tot een recessie en dalende ledenaantallen. We zaten in een crisis, hadden geen inkomsten en worstelden aan de onderkant,” zegt ze.

“Het werkt als een positieve spiraal”

Het organiseren van een golftoernooi als The Open was lange tijd uit den boze, zowel om financiële als om veiligheidsredenen. En Portrush moest meer dan 40 jaar wachten om weer grote internationale wedstrijden te organiseren.
“We kregen het Senior British Open in 1995 en dat werd uitgezonden op tv, vooral in de VS. Het evenement bracht ons meer aandacht en de media begon zich voor ons te interesseren. Dat leidde weer tot meer Amerikaanse bezoekers. Zo werkt het – je moet wedstrijden houden om media-aandacht te krijgen, en die aandacht helpt om geld binnen te brengen dat je opnieuw kunt investeren. Het werkt als een positieve spiraal,” zegt Wilma, die al bijna 40 jaar bij de club werkt.

Royal Portrush werd lang beschouwd als een afgelegen, mysterieuze baan die vaak werd genoemd in ranglijsten, maar door weinigen echt werd bezocht.

Maar de doorbraak van McIlroy, samen met de drive van Wilma Erskine, hielp om de schijnwerpers weer op Royal Portrush te richten – en deze zomer zal de baan het decor zijn voor het meest historische golfevenement.